Jazz to nie tylko gatunek muzyczny, ale przede wszystkim koncepcja, która cechuje się swobodą wyrazu i jest nieograniczoną przestrzenią do eksploracji i poszukiwania własnego muzycznego języka.
Fortepian, jako instrument o bogatym brzmieniu i szerokim zakresie, staje się idealnym partnerem w tej muzycznej podróży. Dzisiaj przeniesiemy się w barwny, tętniący życiem świat jazzowego akompaniamentu na fortepianie, pełen tajemniczych harmonii, rytmicznych zawiłości i spontanicznych improwizacji.
Akompaniament jazzowy na fortepianie to sztuka kreowania harmonii - niejednokrotnie zaskakujących, nieoczywistych, a jednocześnie fascynujących. Nauczmy się zatem, jak tworzyć jazzowe akordy, korzystając z podstawowych trójdźwięków, rozszerzeń, alteracji oraz substytucji. Zacznijmy od prostego trójdźwięku C-dur: C-E-G.
Dodając septymę (B♭), uzyskujemy akord C7. Teraz, by nadać akordowi barwę jazzową, możemy dodać rozszerzenia, takie jak nonę (D), czyli akord C9. Eksperymentujmy z różnymi kombinacjami, pamiętając, że harmonia jazzu często łączy w sobie elementy kontrastowe i zaskakujące.
Nr | Tytuł | Kompozytor | Rok kompozycji |
---|---|---|---|
1 | Autumn Leaves | Joseph Kosma | 1945 |
2 | Blue Bossa | Kenny Dorham | 1963 |
3 | Summertime | George Gershwin | 1934 |
4 | All the Things You Are | Jerome Kern | 1939 |
5 | Stella by Starlight | Victor Young | 1944 |
Voicing to sposób rozmieszczenia nut akordu na klawiaturze fortepianu, decydujący o brzmieniu i klimacie utworu. W jazzie voicingi są zróżnicowane i pozwalają na szeroką gamę interpretacji.
Nauczmy się kilku podstawowych technik, takich jak "shell voicing" (oparte na korzeniu i septymie lub tercji), "drop 2" (opuszczenie drugiego głosu od góry o oktawę) czy "block chords" (granie akordami w zgodzie z melodią). Własna kreatywność oraz wyczucie stylu pozwolą nam na tworzenie niepowtarzalnych aranżacji.
Rytm jest sercem jazzu, pulsującą energią, która nadaje życie każdej kompozycji. Warto zatem poznać różne wzory kompów jazzowych na fortepianie. Zacznijmy od prostego swingującego kompu: grajmy akordami na dół w rytmie ósemek, akcentując drugą i czwartą nutę każdego takta.
Przejdźmy teraz do bardziej skomplikowanych rytmów, takich jak bossa nova, charakteryzująca się pulsującymi akordami na drugą i czwartą nutę oraz delikatnymi synkopami. Nie bójmy się eksperymentować z różnymi rytmami, wprowadzając kontrasty i niespodziewane zmiany. W końcu to właśnie rytm jest jednym z najważniejszych składników jazzu, pozwalających na wyrażenie emocji i napięcia w utworze.
Improwizacja to esencja jazzu, spontaniczne tworzenie muzyki tu i teraz. W akompaniamencie jazzowym na fortepianie improwizacja może przybierać różne formy: od prostego ozdobienia melodii po rozbudowane solówki oparte na harmonii utworu. Wspólnym mianownikiem jest jednak swoboda wyboru oraz uczucie flow, przepływu muzycznych myśli.
Nauczmy się zatem podstaw improwizacji: odnajdywania skal i trybów, korzystania z motywów oraz rozwijanie fraz. Pamiętajmy, że improwizacja to przede wszystkim odwaga, otwartość na nieznane i gotowość na eksplorację własnych granic.
Wiedza teoretyczna to jedno, ale prawdziwe opanowanie akompaniamentu jazzowego na fortepianie wymaga systematycznej praktyki. Oto kilka wskazówek, które pomogą w rozwijaniu umiejętności:
Fortepian w zespole jazzowym pełni wiele ról, będąc jednocześnie instrumentem melodycznym, harmonijnym i rytmicznym.
Akompaniujący pianista musi zatem nauczyć się współpracować z innymi muzykami, reagować na ich pomysły oraz prowadzić zespół przez zawiłości kompozycji. Ważne jest, aby rozwijać umiejętności komunikacji muzycznej oraz wyczucie grupy, co pozwoli na osiągnięcie harmonijnego brzmienia i płynności w wykonywaniu utworów.
Słuchanie nagrań jazzowych mistrzów to doskonały sposób na rozwijanie wrażliwości muzycznej oraz zrozumienie różnych stylów i podejść do akompaniamentu.
Poznajmy zatem twórczość takich pianistów jak: Bill Evans, Thelonious Monk, Herbie Hancock, Chick Corea czy Oscar Peterson. Słuchając ich nagrań, zwróćmy uwagę na sposób aranżacji akordów, techniki voicingów, rytmikę oraz improwizacje. To wszystko może stać się źródłem inspiracji do dalszego rozwoju własnych umiejętności.
Jak Być Bardziej Oryginalnym pomaga początkującym artystom odkryć swoje unikalne brzmienie i styl. Nasz cel to przekazać wiedzę i umiejętności potrzebne do tworzenia oryginalnej muzyki, która wyróżni się na tle innych.